Χωρίς πραγματικές αυξήσεις και ταυτόχρονα οριζόντιο πάγωμα χρεών να περιμένουμε μόνο τα πολύ χειρότερα.

Σήμερα ημέρα Γενικής Απεργίας της ΓΣΕΕ. Κεντρικό σύνθημα η ακρίβεια στα ουράνια, οι μισθοί στα τάρταρα και αίτημα πραγματικές αυξήσεις και συλλογικές συμβάσεις. Το βασικό κίνητρο της απεργίας είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση προχωρά στην υλοποίηση μιας ακόμη δέσμευσης προς του Ευρωπαίους δανειστές, από την εποχή της κυβέρνησης Τσίπρα, την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Κατά τ’ άλλα είμαστε εκτός μνημονίων!

Χωρίς όμως συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν έχει κανένα νόημα ύπαρξης η ΓΣΕΕ και τα άλλα σωματεία, τα οποία έτσι μετατρέπονται και επισήμως σε ΜΚΟ.

Είναι το Σχόλιο της Ημέρας με το Δημήτρη Καζάκη

Η απάντηση του Ιράν στην άνευ προηγουμένου επίθεση του Ισραήλ

Ακόμη και μια τόσο όμορφη και φωτεινή ημέρα, σαν αυτές που μόνο στην Ελλάδα ξέρει να χαρίζει η άνοιξη, δεν μπορεί να επισκιάσει τα βαριά σύννεφα του πολέμου, ενός παγκόσμιου πολέμου, που μαζεύονται όλο και πιο απειλητικά στον ορίζοντα.

Είναι το σχόλιο της ημέρας με το Δημήτρη Καζάκη.

Μια ακόμη σταυροφορία της πολιτισμένης Δύσης εναντίον της επάρατης Ανατολής φαίνεται να ξεκινά στην πολύπαθη Μέση Ανατολή. Πρόφαση αυτή τη φορά είναι η απάντηση του Ιράν στη δολοφονική επίθεση του Ισραήλ εναντίον της πρεσβείας του στο έδαφος της Συρίας.

Οι New York Times χθες το πρωί, εμφανίστηκαν μ’ αυτόν τον τίτλο: «Το Ιράν επιτίθεται στο Ισραήλ». Την ίδια γραμμή ακολούθησε σχεδόν σύσσωμος ο ελεγχόμενος τύπος της Δύσης.

Το ακόλουθο απόσπασμα προέρχεται από την NYT: Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ δήλωσε ότι η αντιπαράθεση με το Ιράν «δεν έχει τελειώσει». Ανώτατος Ιρανός αξιωματούχος έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Το θέμα μπορεί να θεωρηθεί λήξαν. Ωστόσο, εάν το ισραηλινό καθεστώς κάνει άλλο λάθος, η απάντηση του Ιράν θα είναι πολύ πιο αυστηρή».

Ως συνήθως, ένας πρώην αξιωματούχος της κυβέρνησης Μπάιντεν κλήθηκε να δικαιολογήσει την ανάγκη για περισσότερη ανταποδοτική βία από το Ισραήλ. Η Dana Stroul, πρώην κορυφαίος αξιωματούχος της πολιτικής για τη Μέση Ανατολή στο Πεντάγωνο, δήλωσε: «Δεδομένου του πόσο σημαντική ήταν αυτή η επίθεση, είναι δύσκολο να δούμε πώς το Ισραήλ δεν μπορεί να ανταποκριθεί».

Τίποτα φυσικά δεν ειπώθηκε για το πόσο «σημαντική» ήταν η αρχική επίθεση από το Ισραήλ στην πρεσβεία του Ιράν.

Εκδήλωση στο Βόλο για την αξία της Θεσσαλίας στην εθνική κυριαρχία. Ομιλητές Δ. Καζάκης, Άγγ. Δουκέλης. Δευτέρα 8/4/24 στο ΤΕΕ

 

Η Ελλάδα οδηγείται τάχιστα σε μια νέα κρίση πληρωμών!*

To 2024 πιθανότητα θα είναι ένα νέο 2010 για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Αν και πολύ χειρότερο γιατί η χώρα μας είναι σε πολύ πιο δεινή θέση απ’ ότι τότε. Τόσο σε επίπεδο χρέους, το οποίο παραμένει το κυρίαρχο πρόβλημα, όσο και σε επίπεδο εισοδήματος, επενδύσεων και απασχόλησης.

Η κυβέρνηση επιχείρησε τους προηγούμενους μήνες κυρίως με πληρωμένα από τον κρατικό προϋπολογισμό δημοσιεύματα στο εσωτερικό και εξωτερικό, να δημιουργήσει μια πλαστή εικόνα «οικονομικού θαύματος» για την καταρρέουσα Ελλάδα. Για το λόγο αυτό δαπάνησε υπερδιπλάσια ποσά απ’ ότι π.χ. θα απαιτούσε η εγκατάσταση ενιαίου συστήματος διεύθυνσης και ελέγχου του σιδηροδρομικού διχτύου της χώρας, προκειμένου να αποφύγουμε νέα Τέμπη.

Ταυτόχρονα, επέβαλε ομερτά στα ΜΜΕ και τους δημοσιογραφικούς κύκλους σχετικά με την καταρρέουσα οικονομία της Ελλάδας. Με την άρρητη συμπαράσταση του συνόλου της αντιπολίτευσης. Κι έτσι κανείς δεν τολμά να πει την αλήθεια. Κανείς δεν αμφισβητεί το κυρίαρχο αφήγημα. Εκτός βέβαια από αντιπολιτευτικές καντρίλιες σχετικά με το «μίγμα πολιτικής». Τίποτε άλλο.

Δεν πρέπει ο μέσος Έλληνας να αντιληφθεί αυτό που επίκειται. Όπως δεν έπρεπε να το αντιληφθεί και το 2008-2009, έστω κι αν είχε ήδη δρομολογηθεί η επίσημη χρεωκοπία της χώρας. Πρέπει για μια ακόμη φορά να πιαστεί εξ απήνης, ώστε εν μέσω κρίσης πληρωμών να εκβιαστεί για να σκύψει το κεφάλι στα πολύ χειρότερα.

Για το λόγο αυτό και με κάλυψη του ευρωπαϊκών οργάνων η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε μια πρωτοφανή – ακόμη και για τα ελληνικά δεδομένα – «δημιουργική λογιστική».

Δημ. Καζάκης: «Αντισυνταγματικές οι κατασχέσεις – Ο υπάλληλος κάνει αυτό που λέει ο προϊστάμενος» σημειώνει ο γνωστός Οικονομολόγος – Αναλυτής

Λάβρος κατά των Δήμων (συμπεριλαμβανομένου και του Δήμου Ξάνθης) που κατάσχουν τραπεζικούς λογαριασμούς δημοτών προκειμένου να εισπράξουν τα ανείσπρακτα, εμφανίζεται με δηλώσεις του στην «Θ» ο οικονομολόγος -αναλυτής και πρόεδρος του ΕΠΑΜ κ. Δημήτρης Καζάκης. Ο ίδιος κάνει λόγο για αντισυνταγματικότητα του νόμου, ενώ εξαπολύει βέλη στους αιρετούς που δεν αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία να αναστείλουν την εν λόγω διαδικασία. Ο κ. Καζάκης, απαντά μεταξύ άλλων και στην ερώτηση αναφορικά με τα μέσα που έχουν οι δημότες – εν προκειμένω οι Δημότες της Ξάνθης αλλά και οι Πολίτες που είχαν οφειλές από παραβάσεις, προς τον Δήμο Ξάνθης – προκειμένου να αποδεσμευτούν οι τραπεζικοί λογαριασμοί τους.

Πόσες φορές θα κληθεί να πληρώσει ο Έλληνας πολίτης τις σαράφικες και τοκογλυφικές τράπεζες;

«Το μεγάλο μονοπώλιο σ’ αυτή τη χώρα είναι το μονοπώλιο του χρήματος. Όσο υπάρχει αυτό, η παλιά μας ποικιλία, ελευθερία και ιδιωτική πρωτοβουλία στην ανάπτυξη είναι εκτός συζήτησης.» (1) Αυτά έλεγε ο Γούντροου Ουίλσον στα 1911, ο οποίος ως ηγέτης του Προοδευτικού Κινήματος, έγινε ο 28ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (1913-1921).

Η διαπίστωση αυτή, που δεν θα βρείτε κανέναν Έλληνα πολιτικό, κανένα ελληνικό κοινοβουλευτικό κόμμα τόσο της δεξιάς, όσο και της αριστεράς, να τολμά να την επαναλάβει στις μέρες μας, είναι κάτι περισσότερο από αλήθεια. Όχι μόνο τότε, αλλά πολύ περισσότερο σήμερα. Το μονοπώλιο του χρήματος υπήρξε το εύφορο έδαφος πάνω στο οποίο καλλιεργήθηκαν όλες οι πολιτικές μηχανορραφίες που οδήγησαν στους παγκόσμιους πολέμους, τα μεγάλα κραχ, τις μακρόχρονες περιόδους ύφεσης, τις κάθε λογής εκτροπές από τον κοινοβουλευτισμό και τις δικτατορίες.

Ως πότε θα συνεχίζεται αυτό το παραμύθι με το «μαξιλαράκι» ρευστότητας;

Μέσα στα τόσα καλά που μας δώρισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη δήθεν «έξοδο από τα μνημόνια», υποτίθεται ότι ήταν κι ένα «μαξιλαράκι ρευστότητας». Αυτά ισχυρίζονται ακόμη και σήμερα οι αυτουργοί του 3^ου και χειρότερου μνημονίου. Υπό καθεστώς προστασίας της εξωνημένης δημοσιογραφίας, η οποία δεν επιτρέπει κανένα ουσιαστικό αντίλογο.

Βέβαια, όπως πάντα, η αλήθεια είναι παντελώς διαφορετική.

Το τρίτο πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα ξεκίνησε στις 19 Αυγούστου 2015 και διήρκεσε επίσημα έως τις 20 Αυγούστου 2018. Εν συνόλω, η Ελλάδα έλαβε 61,9 δις ευρώ χρηματοδοτικής βοήθειας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), επί συνολικού κονδυλίου προγράμματος έως και 86 δις ευρώ.

Με άλλα λόγια, όταν παίχτηκε η φιέστα της δήθεν εξόδου από τα μνημόνια, παρέμεναν αδιάθετα δάνεια του 3ου μνημονίου ύψους 24 δις ευρώ. Ο ESM δέχτηκε να διατηρήσει το υπόλοιπο των δανείων του 3^ου μνημονίου ως «μαξιλάρι» ρευστότητας που θα υποστηρίξει την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές.

Οι περιπέτειες του Κρεμμυδάκη, κατά κόσμον Κασελάκη, στη χώρα της Αριστεράς και της Προόδου…

Οι περιπέτειες του Κρεμμυδάκη, κατά κόσμον Κασελάκη, στη χώρα της Αριστεράς και της Προόδου…

Οι περιπέτειες του Τσιπολίνο, ελληνιστί Κρεμμυδάκη, είναι ένα παλιό παιδικό βιβλίο του Τζιάνι Ροντάρι, το οποίο από τη δεκαετία του 1950 μεταφράστηκε με επιτυχία στις περισσότερες γλώσσες της υφηλίου. Αφορά σ’ ένα αφελές μεν, αλλά κατεργάρικο χωριατόπαιδο, που αντιτάσσεται στη βαναυσότητα και την καταπίεση. Ο Κρεμμυδάκης λοιπόν μετά από πολλές περιπέτειες θα βρεθεί να ηγείται των φρούτων και λαχανικών μαζί με τον Κολοκύθα, το Ραπανάκι, τον Φράουλα, κοκ, οι οποίοι καβάλα στα αγγούρια τους ξεσηκώθηκαν εναντίον του μοχθηρού πρίγκηπα Λεμόνη, του σινιόρ Τομάτα, του βαρόνου Πορτοκάλι, του δούκα Μανταρίνι και το στρατό του Ποντικοουρά για τον έλεγχο της φρουτολαχανοχώρας.

Θα μου πείτε και τι σχέση αυτό με τα τεκταινόμενα στο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Κασελάκη; Καμιά. Απλά η κακής ποιότητας πρόζα των διαγραφών και των αποχωρήσεων παραπέμπει σε μια παρωδία του γνωστού παιδικού βιβλίου. Όπως παρωδία της αριστεράς υπήρξε και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μόνο που η αλήθεια πονάει. Ειδικά όσους είναι τόσο μαλθακοί τω πνεύματι και αστοιχείωτοι, ώστε να πιστεύουν ότι υπάρχει κάποια πολιτική ουσία γύρω από την αντιπαράθεση προσώπων για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλη ουσία, δηλαδή, εκτός από τη νομή της εξουσίας, δηλαδή την «κυβερνησιμότητα της Αριστεράς», και τους θώκους της ηγεσίας ενός διεφθαρμένου κόμματος.

Περί τρομοκρατίας και τρομοκρατών.

Μετά και το φασιστικό παραλήρημα Πλεύρη, που ούτε λίγο, ούτε πολύ χαρακτήρισε «εχθρικό σύμβολο» για την Ελλάδα τη σημαία της Παλαιστινιακής αντίστασης, οι φημισμένες ανά τον κόσμο για την ανεξαρτησία τους από την εξουσία δικαστικές αρχές της χώρας αποφάσισαν να επιληφθούν οριστικά του ζητήματος. Δεν πρόκειται να επιτρέψουν να διασύρεται η χώρα μας στα μάτια της Δύσης, που δίδαξε τόσο ενδελεχώς σ’ ολόκληρη την ιστορία της και συνεχίζει να διδάσκει στην ανθρωπότητα τον πολιτισμό της γενοκτονίας, της εθνοκάθαρσης, των κρεματόριων, της αποικιοκρατίας και του ολοκαυτώματος ολόκληρων εθνών, λαών και χωρών.

Κι επειδή δεν θέλουν να εκτίθεται η φημολογούμενη ως δικαιοσύνη με επιμέρους προσαγωγές πολιτών – όπως του Παλαιστίνιου που τόλμησε στην Ελλάδα του Μητσοτάκη, πολεμικό προπύργιο των ΗΠΑ, του Ισραήλ, του ΝΑΤΟ, και της ΕΕ, να αναρτήσει την Παλαιστινιακή σημαία μαζί με την ελληνική – με ψευδείς και κατασκευασμένες κατηγορίες κατ’ εντολή γνωστών άνωθεν και έξωθεν κέντρων, αποφάσισαν να λύσουν το θέμα μια κι έξω. Από εδώ και μπρος θα απαγορευτούν όλα τα σύμβολα αντίστασης και οι αναφορές, που παραπέμπουν στον εκθειασμό της τρομοκρατίας.

«Απ' τοῦ διαβόλου τὴν αὐλὴ, μήτ' ἐρίφι μήτ' ἀρνί», λέει μια παλιά λαϊκή παροιμία.

Η παροιμία αυτή θέλει να τονίσει ότι από «κακὸν ἄνθρωπον ποτὲ καλόν τι μὴν ἔλπιζε· ἐκτὸς ἂν ἀπατηθῇ καὶ νομίζων ὅτι βλάπτει ὠφελεῖ ἐν ἀγνοίᾳ,» όπως εξηγεί ένας οδηγός «δημωδών παροιμιών» του πρώτου μισού του 19^ου αιώνα. (1)

Αυτή την παροιμία οφείλουμε ως λαός να την κρατάμε καλά στο μυαλό μας. Ιδίως όταν ακούμε επαίνους για τα δήθεν επιτεύγματα της Ελλάδας των μνημονίων, της ξένης κατοχής και εκποίησης. Ιδίως όταν δοξάζονται πολιτικοί, σαν τον κ. Σημίτη, οι οποίοι υπήρξαν κυριολεκτικά ολετήρες για τη πατρίδα μας, αλλά και από τους αρχιτέκτονες της σύγχρονης ολέθριας χρεωκοπίας.

Κι ο χορός καλά κρατεί με τα μέσα εξωνημένης ενημέρωσης να μην επιτρέπουν να ακουστεί κιχ αμφισβήτησης. Ακόμη και η «αντισυστημική» δημοσιογραφία κρατά το ίσο της χειρότερης έως σήμερα εξαπάτησης του λαού. Χειρότερης και από την εποχή της απόλυτης σιωπής που είχε επιβληθεί για το χρέος, χρόνια πριν επέλθει η επίσημη πτώχευση.